Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

накла́дчык м., спец. накла́дчик

накла́дчыца ж., спец. накла́дчица

накла́няцца сов. накла́няться

наклапата́цца сов., разг. нахлопота́ться

накла́сці сов.

1. наложи́ть; (навалить в каком-л. количестве — ещё) накла́сть;

н. на машы́ну мяшко́ў — наложи́ть (накла́сть) на маши́ну мешко́в;

н. мі́ску ка́шы — наложи́ть (накла́сть) ми́ску ка́ши;

2. см. налажы́ць 2;

3. разг., груб. (побить кого-л.) накла́сть; всы́пать (кому)

накле́ены в разн. знач. накле́енный; см. накле́іць

накле́іцца сов. накле́иться

накле́іць сов., в разн. знач. накле́ить;

н. аб’я́ву на дзве́ры — накле́ить объявле́ние на дверь;

н. канве́ртаў — накле́ить конве́ртов

накле́йванне ср. (действие) накле́ивание; накле́йка ж.

накле́йвацца несов., возвр., страд. накле́иваться; см. накле́іцца, накле́йваць