Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

наклада́нне ср.

1. накла́дывание, накла́дка;

2. наложе́ние;

1, 2 см. наклада́ць

наклада́цца несов.

1. накла́дываться, налага́ться;

2. страд. накла́дываться; налага́ться; см. наклада́ць

наклада́ць несов.

1. накла́дывать;

2. (што на каго) налага́ть;

1, 2 см. накла́сці 1, 2

накла́дванне ср., см. наклада́нне

накла́двацца несов., страд., см. наклада́цца

накла́дваць несов., см. наклада́ць

накла́дзены

1. нало́женный;

2. нало́женный;

1, 2 см. накла́сці 1, 2

накла́дка ж., в разн. знач. накла́дка;

ство́льная н. — ство́льная накла́дка;

атрыма́лася н. — получи́лась накла́дка

накладна́я сущ. накладна́я

накладны́

1. в разн. знач. накладно́й;

о́е серабро́ — накладно́е серебро́;

ы́я ву́сы — накладны́е усы́;

ы́я выда́ткі — накладны́е расхо́ды;

2. (о платеже) нало́женный