удыха́цца несов., страд. вдыха́ться; см. удыха́ць
удыха́ць несов., прям., перен. вдыха́ть; см. удыхну́ць
удыхну́ць сов., прям., перен. вдохну́ть;
ён пра́гна ўдыхну́ў паве́тра — он жа́дно вдохну́л во́здух;
у. у каго́-не́будзь бадзёрасць — вдохну́ть в кого́-л. бо́дрость