Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

абро́стаць несов., см. абраста́ць

абро́цевы узде́чный, уздяно́й

абро́ць ж. узда́, узде́чка; недоу́здок м.; (спец. — ещё) поголо́вье ср.

абро́чнік м., ист. обро́чник

абро́чны

I ист. обро́чный

II: ~ная то́рба фура́жная то́рба

абро́шаны

1. орошённый; окроплённый;

2. намо́кший от росы́

абро́швацца несов.

1. ороша́ться; окропля́ться;

2. намока́ть от росы́;

3. страд. ороша́ться; окропля́ться; см. абро́шваць 1

абро́шваць несов.

1. ороша́ть; окропля́ть;

2. мочи́ть росо́й

абру́бак, -бка м., в разн. знач. обру́бок;

а. дрэ́ва — обру́бок де́рева

абру́бачны тех. обру́бочный