абра́ць сов., разг. вы́брать, избра́ть
абрашэ́ціць сов. (сделать решётку на чём-л.) обреше́тить
абрашэ́чаны обреше́ченный; см. абрашэ́ціць
абрашэ́чвацца несов., страд. обреше́чиваться; см. абрашэ́чваць
абрашэ́чваць несов. (делать решётку на чём-л.) обреше́чивать
абро́бка ж. обрабо́тка, обде́лывание ср.; см. абрабі́ць 2
абро́блены
1. обрабо́танный, возде́ланный;
2. обрабо́танный, обде́ланный;
3. разг. запа́чканный, опа́чканный;
1-3 см. абрабі́ць
абро́жак, -жка м., обл. оше́йник
абро́к I, -ку м., ист. обро́к
абро́к II, -ку м., обл. корм для лошаде́й (обычно овёс)