Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

абры́вак (род. абры́ўка) м., прям., перен. обры́вок

абрыва́нне ср.

1. срыва́ние;

2. обрыва́ние;

3. обрыва́ние;

4. обрыва́ние, одёргивание;

5. обрыва́ние;

1-5 см. абрыва́ць I 1-5

абрыва́цца несов.

1. обрыва́ться;

2. (внезапно, сразу прекращаться) обрыва́ться; пресека́ться;

3. страд. срыва́ться; обрыва́ться; одёргиваться; зашиба́ться; см. абрыва́ць I

абрыва́ць

I несов.

1. срыва́ть; см. абарва́ць I 1;

2. (со всех сторон) обрыва́ть;

3. (разрывая, отделять) обрыва́ть;

4. (заставлять замолчать) обрыва́ть, одёргивать;

5. (резко пресекать, прекращать что-л.) обрыва́ть;

6. прост. (зарабатывать) зашиба́ть;

а. капе́йку — зашиба́ть копе́йку

II несов. (о нарыве) нарыва́ть (вокруг)

III несов. (рылом — о животных) обрыва́ть

абры́вачны обры́вочный

абры́вістасць ж. обры́вистость; см. абры́вісты

абры́вісты в разн. знач. обры́вистый;

а. бе́раг — обры́вистый бе́рег;

абры́вістая гаво́рка — обры́вистая речь

абрыга́ны прост. облёванный

абрыга́цца сов., прост. облева́ться

абрыга́ць сов., прост. облева́ть