Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

надубі́ць сов., спец. надуби́ть

наду́блены надублённый; см. надубі́ць

наду́льнік м., воен. наду́льник

наду́льны воен. наду́льный

наду́м, -му м., разг. наме́рение ср.

наду́мана нареч. наду́манно

наду́манасць ж. наду́манность

наду́маны наду́манный

наду́мацца сов.

1. (вдоволь подумать) наду́маться;

2. разг. (принять решение) наду́мать

наду́маць сов. наду́мать;

што ты наду́маў? — что ты наду́мал?