укіпе́ць сов. (от кипения уменьшиться в объёме) укипе́ть
укірава́ць сов., разг. смочь пра́вить (управля́ть);
ты не ўкіру́еш гэ́тымі ко́ньмі — ты не смо́жешь пра́вить (управля́ть) э́тими лошадьми́
укіса́нне ср.
1. закиса́ние, укиса́ние;
2. прокиса́ние;
1, 2 см. укіса́ць
укіса́ць несов.
1. закиса́ть, укиса́ть;
2. (портиться) прокиса́ть, ки́снуть
укі́снуць сов.
1. заки́снуть, уки́снуть;
2. (испортиться) проки́снуть;
суп укі́с — суп проки́с
укла́д I, -ду м., в разн. знач. укла́д;
бытавы́ ўклад — бытово́й укла́д;
дробнатава́рны ўклад — мелкотова́рный укла́д
укла́д II, -ду м., в разн. знач. вклад; (в какое-л. общее дело — ещё) ле́пта ж.;
зрабі́ць у. — сде́лать вклад;
тэрміно́вы ўклад — сро́чный вклад;
кашто́ўны ўклад у наву́ку — це́нный вклад в нау́ку;
працо́ўны ўклад — трудово́й вклад, трудова́я ле́пта
уклада́льнік м. состави́тель;
у. сло́ўніка — состави́тель словаря́
уклада́льніца ж. состави́тельница; см. уклада́льнік
уклада́льніцкі состави́тельский; см. уклада́льнік