нарашчэ́нне ср. нараще́ние
нарва́ны
1. на́рванный;
2. на́рванный;
3. натереблённый, надёрганный;
1-3 см. нарва́ць I 1-3
нарва́цца сов., разг.
1. нарва́ться;
~ва́ўся на заса́ду — нарва́лся на заса́ду;
н. на непрые́мнасць — нарва́ться на неприя́тность;
2. неожи́данно появи́ться, нагря́нуть;
не ~ва́ўся б гаспада́р — не пришёл бы (не появи́лся бы) хозя́ин;
◊ не на таго́ ~ва́ўся — не на того́ напа́л
нарва́ць I сов.
1. нарва́ть;
н. кве́так — нарва́ть цвето́в;
2. (разорвать) нарва́ть;
н. ні́так — нарва́ть ни́ток;
н. папе́ры — нарва́ть бума́ги;
3. (льна, конопли) натереби́ть, надёргать;
4. разг. (о ветре) нагна́ть;
ве́цер ~ва́ў дажджу́ — ве́тер нагна́л дождя́
нарва́ць II сов. (о нарыве) нарва́ть;
па́лец ~ва́ў — па́лец нарва́л
нарва́ць III сов., разг. наблева́ть
наргіле́ нескл., м. и ср. наргиле́
нард (род. на́рду) м., бот. нард
на́рды, -даў ед. нет (игра) на́рды