намежава́ны намежёванный
Verbum
анлайнавы слоўнікнамежава́ць
наменкла́тар
наменклату́ра
наменклату́рны номенклату́рный
наме́нчаны нато́ченный;
наме́ньваць
наме́р, -ру
◊ без ~ру — без у́мысла; неумы́шленно;
з ~рам — с наме́рением; с у́мыслом; умы́шленно;
мець н. — намерева́ться, замышля́ть
наме́раны (к наме́раць) наме́ренный
наме́раць