набранзава́ць 
Verbum
анлайнавы слоўнікнабранзо́ўвацца 
набранзо́ўваць 
набра́ны
1. на́бранный; со́бранный;
2. ку́пленный;
1, 2 
набраха́цца 
1. (вдоволь полаять) нала́яться;
2. 
набраха́ць 
набра́цца (каго, чаго; без доп.) 
1. (собраться, скопиться, достичь какого-л. количества) набра́ться;
2. (напастись) набра́ться; взять;
3. (стать полным) напо́лниться (чем);
4. (на приманку) нацепи́ться; (прилипнуть в большом количестве) нали́пнуть;
5. (намокнуть) напита́ться (чем), пропита́ться (чем);
6. (усвоить что-л., приобрести какие-л. качества);
7. 
8. (найти в себе какие-л. внутренние силы) набра́ться;
9. набра́ться; зарази́ться (чем);
10. (насекомых) набра́ться;
11. 
◊ н. ду́ху — набра́ться ду́ху; собра́ться с ду́хом;
н. ро́зуму — набра́ться ума́ (ра́зума);
н. сіл — набра́ться сил;
з кім павядзе́шся, ад таго́ і набярэ́шся — 
набра́ць 
1. 
2. купи́ть;
◊ н. вады́ ў рот — набра́ть воды́ в рот;
н. (сабе́) у галаву́ — вбить (себе́) в го́лову
набру́джана 
набру́джаны нагрязнённый, напа́чканный; насорённый