абазна́цца сов. обозна́ться;
праба́чце, я ~на́ўся — прости́те, я обозна́лся
абазна́чаны в разн. знач. обозна́ченный; см. абазна́чыць
абазнача́цца несов., возвр., страд. обознача́ться; см. абазна́чыцца, абазнача́ць
абазнача́ць несов., в разн. знач. обознача́ть; см. абазна́чыць
абазна́чваць несов., см. абазнача́ць
абазна́чыцца сов. (стать заметным) обозна́читься;
удалечыні́ ~чыліся го́ры — вдали́ обозна́чились го́ры
абазна́чыць сов., в разн. знач. обозна́чить;
а. гарады́ на ка́рце — обозна́чить города́ на ка́рте;
худзі́зна рэ́зка ~чыла ску́лы — худоба́ ре́зко обозна́чила ску́лы
абазначэ́нне ср. обозначе́ние; см. абазна́чыць
аба́к м., архит. аба́к, аба́ка ж.