Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
aceiouy
abcdegklmnoprstvxz

viola

[viˈoʊlə]

n.

альт -а m. (музы́чны інструмэ́нт)

violate

[ˈvaɪəleɪt]

v.t.

1) паруша́ць (зако́н, абяца́ньне)

2) апага́ньваць

3) гвалтава́ць, гва́лціць

violation

[,vaɪəˈleɪʃən]

n.

1) гва́лт -у m.

2) парушэ́ньне (зако́ну)

3) зьневажа́ньне, апага́ньваньне n.

4) гвалтава́ньне n.

violence

[ˈvaɪələns]

n.

1) гру́бая сі́ла

2) разью́шанасьць, лю́тасьць f.

3) Law незако́ннае ўжыцьцё сі́лы; гвалт -у m.

violent

[ˈvaɪələnt]

adj.

1) мо́цны, шалёны, лю́ты

a violent blow — мо́цны ўда́р

2) гвалто́ўны

a violent death — гвалто́ўная сьмерць

3) запа́льчывы, задзі́рлівы

violent language — ла́янка

4) мо́цны, рэ́зкі

a violent pain — рэ́зкі боль

5) буя́ны

a violent person — буя́н -а m.

violet

[ˈvaɪələt]

1.

n.

1) фія́лка f.

2) фіяле́тавы ко́лер

2.

adj.

фіяле́тавы, цёмна-ліло́вы

violet rays

фіяле́тавыя прамяні́

violin

[,vaɪəˈlɪn]

n.

скры́пка f.

violinist

[,vaɪəˈlɪnɪst]

n.

скрыпа́ч -а́ m.

violoncellist

[,vaɪələnˈtʃelɪst]

n.

віялянчэлі́ст -а m.