Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
aceiouy
abcdegklmnoprstvxz

vindicate

[ˈvɪndɪkeɪt]

v.t.

1) апра́ўдваць

2) адсто́йваць, абараня́ць

The heir vindicated his claim to the fortune — Спадкае́мец адстая́ў сваё пра́ва на нале́жнае яму́ бага́цьце

vindication

[,vɪndɪˈkeɪʃən]

n.

апраўда́ньне n.; рэабіліта́цыя f.

vindictive

[ˈvɪndɪktɪv]

adj.

по́мсьлівы, імсьлі́вы

He is so vindictive that he never forgives anybody — Ён такі по́мсьлівы, што ніко́лі ніко́му не дару́е

vindictiveness

[ˈvɪndɪktɪvnəs]

n.

по́мсьлівасьць, імсьлі́васьць f.

vine

[vaɪn]

n.

1) вінагра́дная лаза́; паво́йная расьлі́на

2) informal

а) чу́тка f.

б) ву́снае пашырэ́ньне ве́стак

vinegar

[ˈvɪnɪgər]

n.

во́цат -у m.

vinegary

[ˈvɪnɪgəri]

adj.

во́цатны; кі́слы

vineyard

[ˈvɪnjərd]

n.

вінагра́днік -у m.

vinous

[ˈvaɪnəs]

adj.

ві́нны

vintage

[ˈvɪntɪdʒ]

1.

n.

1) гадавы́ ўраджа́й вінагра́ду

2) віно́ са збо́ру аднаго́ го́ду

3) я́каснае віно́

4) Figur. высокая́каснасьць f.

2.

adj.

старо́й выда́тнай ма́ркі (пра аўтамабі́ль, фільм)