veil
[veɪəl]
1.
n.
1) вуа́ль f., вэ́люм -у m.
2) засло́на f., вэ́люм -у m.
A veil of clouds hid the sun — Вэ́люм хма́раў закры́ў со́нца
2.
v.t.
1) закрыва́ць; заве́шваць
to veil a portrait — заве́сіць партрэ́т
2) хава́ць, маскава́ць
a veiled threat — прыхава́ная, замаскава́ная пагро́за
•
- cast a veil over
- draw a veil over
- take the veil
vein
[veɪn]
1.
n.
1) вэ́на f.
2) жы́ла f.
3) Bot. жы́лка f.
vein of a leaf — жы́лка або́ про́жылак на лісьце́
4) Geol. жы́ла f., про́жылак -ка m.
a vein of gold — залатано́сная жы́ла
5) настро́й -ю m.; хара́ктар -у m.
a joking vein — жартаўлі́вы настро́й
6) тон -у m.
comedy written in a witty vein — камэ́дыя напі́саная ў дасьці́пным то́не
2.
v.t.
спаласі́ць (бы́ццам жы́ламі)
veined
[veɪnd]
adj.
пражылкава́ты
veined marble — ма́рмур з про́жылкамі