vein

[veɪn]

1.

n.

1) вэ́на f.

2) жы́ла f.

3) Bot. жы́лка f.

vein of a leaf — жы́лка або́ про́жылак на лісьце́

4) Geol. жы́ла f., про́жылак -ка m.

a vein of gold — залатано́сная жы́ла

5) настро́й -ю m.; хара́ктар -у m.

a joking vein — жартаўлі́вы настро́й

6) тон -у m.

comedy written in a witty vein — камэ́дыя напі́саная ў дасьці́пным то́не

2.

v.t.

спаласі́ць ы́ццам жы́ламі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)