Verbum

sophist

n.

сафі́ст -а m.

sophistic

adj.

сафісты́чны

sophisticate

v.t.

1) рабі́ць быва́лым, дасьве́дчаным

2) уво́дзіць у зман; перакру́чваць фа́кты, займа́цца сафі́стыкай

3) рабі́ць больш склада́ным, эфэкты́ўным (пра машы́ну, інструмэ́нт)

n.

быва́лы, дасьве́дчаны, вы́танчаны чалаве́к

sophisticated

adj.

1) быва́лы, жыцьцёва дасьве́дчаны, сьве́цкі

2) вы́танчаны, рафінава́ны

sophisticated humor — вы́танчаны гу́мар

3) які ўво́дзіць у зман, фальшы́вы

4) склада́ны, даскана́лы

a sophisticated missile — найнаве́йшая ўдаскана́леная раке́та

soprano

n., pl. -pranos

сапра́на, indecl. дыска́нт -у m.