sophisticate

1. [səˈfɪstɪkeɪt]

v.t.

1) рабі́ць быва́лым, дасьве́дчаным

2) уво́дзіць у зман; перакру́чваць фа́кты, займа́цца сафі́стыкай

3) рабі́ць больш склада́ным, эфэкты́ўным (пра машы́ну, інструмэ́нт)

2. [səˈfɪstɪkət]

n.

быва́лы, дасьве́дчаны, вы́танчаны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)