Verbum

soil

I [sɔɪl]

n.

1) гле́ба, зямля́ f., грунт -у m.

A farmer tills the soil — Земляро́б абрабля́е зямлю́

2) край -ю m.; краі́на f.

II [sɔɪl]

1.

v.t.

1) бру́дзіць, пэ́цкаць

He soiled his clean clothes — Ён запэ́цкаў сваю́ чы́стую во́пратку

2) пля́міць

3) Figur. пля́міць, га́ньбіць

to soil the family name — зга́ньбіць імя́ сям’і́

4) мара́льна псава́ць

2.

n.

забру́джанае ме́сца, пля́ма f.

soiled

[sɔɪld]

n. adj.

запэ́цканы, папэ́цканы, забру́джаны