Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
aehijnoruüvwyé
abcdefghijlmnoprstuvwx 

debacle

[deɪˈbɑ:kəl]

n.

1) пара́за n., по́ўны разгро́м, крах -у m.

2) крыгало́м -у m.

debar

[dɪˈbɑ:r]

v.t. (-rr-)

не дапушча́ць, не дапуска́ць; выключа́ць; забараня́ць

debark

I [dɪˈbɑ:rk]

1.

v.i.

выса́джвацца; сыхо́дзіць на зямлю́ (з вадапла́ва, ваго́на, самалёта); выгружа́цца

2.

v.t.

выса́джваць (пасажы́раў); выгружа́ць

II [,di:ˈbɑ:rk]

v.

зьдзіра́ць кару́ з дрэ́ва

debarkation

[,di:bɑ:rˈkeɪʃən]

n.

вы́садка f. (з карабля́, ваго́на, самалёта), вы́грузка f.

debase

[dɪˈbeɪs]

v.

прыніжа́ць; зьніжа́ць, паніжа́ць (ва́ртасьць, я́касьць)

debasement

[dɪˈbeɪsmənt]

n.

1) паніжэ́ньне n. (сябе́ благі́мі ўчы́нкамі)

2) зьніжэ́ньне ва́ртасьці, я́касьці

debatable

[dɪˈbeɪtəbəl]

adj.

спрэ́чны

debatable land — спрэ́чная тэрыто́рыя

debate

[dɪˈbeɪt]

1.

n.

1) дэба́ты pl. only.

2) дыску́сія, спрэ́чка f., абмеркава́ньне n.

2.

v.t.

1) ве́сьці спрэ́чку, дыскутава́ць

2) разгляда́ць, абмярко́ўваць спра́ву (на афіцы́йным пасе́джаньні)

3) разважа́ць, меркава́ць

debater

[dɪˈbeɪtər]

n.

дыспута́нт -а m., дыспута́нтка f.; удзе́льнік дэба́таў

debauch

[dɪˈbɔtʃ]

1.

v.t.

1) псава́ць, дрэ́нна ўплыва́ць; зво́дзіць

Bad companions have debauched the boy — Блага́я кампа́нія зьвяла́ хлапца́

2) псава́ць мара́льна, разбэ́шчваць; спакуша́ць

3) займа́цца распу́стай або́ абжэ́рствам, п’я́нствам

2.

n.

1) распу́ста f., абжэ́рства, п’я́нства n.

2) п’я́нка f.

3) о́ргія f.