Verbum

den

n.

1) бярло́га f., ло́гава n.

2) пячо́ра f.

3) informal прыто́н -у m. (гульнёвы, зладзе́йскі)

4) пако́й для чыта́ньня, адпачы́нку

denationalize

v.t.

1) пазбаўля́ць нацыяна́льных право́ў, хара́ктару

2) дэнацыяналізава́ць (інду́стрыю, ба́нкі)

denaturalize

v.t.

1) рабі́ць ненатура́льным, шту́чным

2) пазбаўля́ць ране́й да́дзенага грамадзя́нства

denature

v.t.

1) зьмяня́ць натура́льныя асаблі́васьці, сво́масьці

2) дэнатурава́ць (сьпірт)

Dengzhou

г. Дэнчжо́ў

denial

n.

1) пярэ́чаньне, адмаўле́ньне n., адмо́ва f.

2) абвяржэ́ньне n.

3) вырачэ́ньне n.

Peter’s denial of Christ — Пятро́ва вырачэ́ньне Хрыста́; адмаўле́ньне ад асабі́стых выго́даў

denigrate

v.t.

чарні́ць (хара́ктар, рэпута́цыю); паніжа́ць

denizen

n.

1) жы́хар -а́, насе́льнік -а m.

Fish are denizens of the sea — Ры́бы — насе́льнікі мо́ра

2) чужы́нец, яко́му нада́дзеныя пэ́ўныя правы́

3) запазы́чанае сло́ва

4) акліматызава́ная расьлі́на, зьвер, пту́шка

Denmark

Да́нія

denominate

v.

дава́ць назо́ў чаму́, называ́ць, абазнача́ць

adj.

найме́нны (лік)