bite
[baɪt]
1.
v.t., bit, bitten or bit, biting
1) куса́ць
She bit an apple — Яна́ ўкусі́ла я́блык
2) куса́ць (пра саба́ку), джгаць, джа́ліць (пра пчалу́)
A mosquito bit me — Мяне́ ўкусі́ў кама́р
3) (пра маро́з) шчыпа́ць, маро́зіць
4) кало́ць, прабіва́ць (ша́бляй)
5) разьяда́ць
2.
v.i.
1) бра́цца; лаві́цца
The fish are biting well — Ры́ба до́бра бярэ́цца
2) куса́цца, джгаць (-ца) (пра пчалу́)
3.
n.
1) адку́шаны кава́лак; кава́лак на раз узя́ць у рот
2) е́жа, пераку́ска f.
Have a bite with me — Перакусе́це са мно́ю
3) уку́с -у m., ра́на f. (ад уку́су)
snake bite — уку́с вужа́кі
4) куса́ньне, шчыпа́ньне n.
the bite of a cold wind — шчыпа́ньне сьцюдзёнага ве́тру
5) е́дкасьць f., джа́ла n.
the bite of his sarcasm — е́дкасьць яго́нага сарка́зму
6) прыку́с -у m. (зубо́ў)
•
- bite back
- bite off
- bite off more than one can chew