Verbum

wanting

[ˈwɑ:ntɪŋ]

adj.

яко́га не стае́, не хапа́е

to be wanting — не става́ць

One volume of the set is wanting — У кампле́кце не хапа́е аднаго́ то́ма

wanton

[ˈwɑ:ntən]

1.

adj.

1) неразва́жлівы, легкаду́мны

2) беспадста́ўны; без прычы́ны

a wanton attack — беспадста́ўныя напа́дкі, напа́дкі бяз дай прычы́ны

3) распу́сны

4) гульлі́вы; вясёлы; дурасьлі́вы

a wanton breeze — гульлі́вы ве́трык

a wanton child — дурасьлі́вае дзіця́

5) збуя́лы (пра расьлі́ны); раско́шны

2.

n.

распу́сьнік -а m., распу́сьніца f.

3.

v.i.

1) гуля́ць, дурэ́ць, распу́сьнічаць

The wind wantoned with the leaves — Ве́цер гуля́ў зь лі́сьцем

2) бу́йна разраста́цца; буя́ць

war

[wɔr]

1.

n.

1) вайна́ f.

2) змага́ньне n.

Doctors carry on war against disease — Дактары́ вяду́ць змага́ньне з хваро́бамі

3) вае́нная спра́ва; баявы́я дзе́яньні

2.

adj.

вае́нны

war casualties — вае́нныя стра́ты, ахвя́ры вайны́

3.

v.i. (-rr-)

ваява́ць

•

- be at war

- war against

- go to war

war against

змага́цца з чым

war crime

вае́ннае злачы́нства

war criminal

вае́нны злачы́нец

war cry

баявы́ кліч

war games

манэ́ўры

warble

I [ˈwɔrbəl]

1.

v.i.

1) шчабята́ць

Birds warbled in the trees — Пту́шкі шчабята́лі на дрэ́вах

2) журча́ць, журчэ́ць, цурчэ́ць

The brook warbled over its rocky bed — Руча́й журчэ́ў па сваім камяні́стым рэ́чышчы

2.

n.

1) шчэ́бет -у m.; трэль f., по́шчак -у m. (салаўя́)

2) журчэ́ньне, цурчэ́ньне n.

II [ˈwɔrbəl]

n.

1) нацёрты сядло́м гуз у каня́

2) гуз (ад уку́су авадня́)

3) ля́рва авадня́

warble fly

гіз -а, авадзе́нь -ня́ m.