dispute
1) спрача́цца, дыскутава́ць
2) свары́цца
2.1) аспрэ́чваць, пярэ́чыць, браць пад сумне́ў, сумнява́цца
2) абмярко́ўваць, дыскутава́ць
3) спабо́рнічаць, спаду́жнічаць
3.спрэ́чка
dispute
1) спрача́цца, дыскутава́ць
2) свары́цца
2.1) аспрэ́чваць, пярэ́чыць, браць пад сумне́ў, сумнява́цца
2) абмярко́ўваць, дыскутава́ць
3) спабо́рнічаць, спаду́жнічаць
3.спрэ́чка
disqualification
дыскваліфіка́цыя
disqualify
-fied, -fying,
прызнава́ць непрыда́тным, дыскваліфікава́ць
disquiet
непако́іць, турбава́ць; трыво́жыць
2.неспако́й -ю
disquieting
трыво́жны, турбо́тны, неспако́йны
disregard
1) не зважа́ць, не зварача́ць ува́гі, ігнарава́ць
2) грэ́баваць чым
2.1) няўва́га; занядба́ньне
2) непава́га
disreputable
з благо́ю рэпута́цыяй; які́ не прыно́сіць го́нару; гане́бны
disrepute
га́ньба
disrespect
1) непаша́на, непава́га
2) няве́тлівасьць, недаліка́тнасьць; непачці́васьць
не шанава́ць, ста́віцца непачці́ва
disrespectful
непачці́вы; няве́тлівы