dispossess
1) пазбаўля́ць маёмасьці, забіра́ць ула́снасьць
2) раскула́чваць
dispossess
1) пазбаўля́ць маёмасьці, забіра́ць ула́снасьць
2) раскула́чваць
dispraise
не ўхваля́ць, не адабра́ць, выступа́ць супро́ць; вінава́ціць
2.вымо́ва, нага́на
disproof
аспрэ́чаньне
disproportion
несувыме́рнасьць, дыспрапо́рцыя, непрапарцы́йнасьць
disproportional
disproportionate
непрапарцы́йны, несувыме́рны
disprove
аспрэ́чваць, дака́зваць памылко́васьць
disputable
1) спрэ́чны
2) няпэ́ўны, сумне́ўны
disputant
дыспута́нт -а
які́ спрача́ецца, які́ ўдзе́льнічае ў ды́спуце
disputatious
які́ лю́біць спрача́цца, ху́ткі да спрэ́чкі, сва́ркі; сварлі́вы