dispute

[dɪˈspju:t]

1.

v.i.

1) спрача́цца, дыскутава́ць

2) свары́цца

2.

v.t.

1) аспрэ́чваць, пярэ́чыць, браць пад сумне́ў, сумнява́цца

2) абмярко́ўваць, дыскутава́ць

3) спабо́рнічаць, спаду́жнічаць

3.

n.

спрэ́чка f., ды́спут -у m., сва́рка f.

beyond dispute — бясспрэ́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)