Verbum

villeinage

n.

прыго́н -у m., прыго́нная зале́жнасьць

Vilnius

г. Ві́льня

vim

n.

сі́ла, энэ́ргія f.

vindicate

v.t.

1) апра́ўдваць

2) адсто́йваць, абараня́ць

The heir vindicated his claim to the fortune — Спадкае́мец адстая́ў сваё пра́ва на нале́жнае яму́ бага́цьце

vindication

n.

апраўда́ньне n.; рэабіліта́цыя f.

vindictive

adj.

по́мсьлівы, імсьлі́вы

He is so vindictive that he never forgives anybody — Ён такі по́мсьлівы, што ніко́лі ніко́му не дару́е

vindictiveness

n.

по́мсьлівасьць, імсьлі́васьць f.

vine

n.

1) вінагра́дная лаза́; паво́йная расьлі́на

2) informal

а) чу́тка f.

б) ву́снае пашырэ́ньне ве́стак

vinegar

n.

во́цат -у m.

vinegary

adj.

во́цатны; кі́слы