Verbum

bitch

[bɪtʃ]

n.

1) су́ка, су́чка f.; ваўчы́ца, ліса́ f.

2) Sl.

а) распу́сьніца f.

б) зье́длівая зло́сная жанчы́на

bite

[baɪt]

1.

v.t., bit, bitten or bit, biting

1) куса́ць

She bit an apple — Яна́ ўкусі́ла я́блык

2) куса́ць (пра саба́ку), джгаць, джа́ліць (пра пчалу́)

A mosquito bit me — Мяне́ ўкусі́ў кама́р

3) (пра маро́з) шчыпа́ць, маро́зіць

4) кало́ць, прабіва́ць (ша́бляй)

5) разьяда́ць

2.

v.i.

1) бра́цца; лаві́цца

The fish are biting well — Ры́ба до́бра бярэ́цца

2) куса́цца, джгаць (-ца) (пра пчалу́)

3.

n.

1) адку́шаны кава́лак; кава́лак на раз узя́ць у рот

2) е́жа, пераку́ска f.

Have a bite with me — Перакусе́це са мно́ю

3) уку́с -у m., ра́на f. (ад уку́су)

snake bite — уку́с вужа́кі

4) куса́ньне, шчыпа́ньне n.

the bite of a cold wind — шчыпа́ньне сьцюдзёнага ве́тру

5) е́дкасьць f., джа́ла n.

the bite of his sarcasm — е́дкасьць яго́нага сарка́зму

6) прыку́с -у m. (зубо́ў)

•

- bite back

- bite off

- bite off more than one can chew

bite back

паўстрыма́цца ад адка́зу, закусі́ць гу́бы

bite off

адкусі́ць

bite off more than one can chew

узя́цца за непасі́льную спра́ву, пераацэ́ньваць свае́ магчы́масьці

bite the bullet

сьме́ла гля́нуць у твар ця́жкасьцям; быць адва́жным

bite the dust

а) упа́сьці мёртвым або́ пара́неным

б) быць перамо́жаным або́ мо́цна прыні́жаным

biting

[ˈbaɪtɪŋ]

adj.

1) во́стры; прані́зьлівы; прані́клівы

a biting wind — во́стры, прані́зьлівы ве́цер

a biting cold — прані́зьлівая сьцю́жа

2) Figur. зье́длівы, саркасты́чны

a biting remark — зье́длівая заўва́га

bits and pieces

аста́ткі, рэ́шткі

bitten

[ˈbɪtən]

v., p.p. of bite