дасне́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Скончыць снеданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дайгра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Скончыць іграць.

Д. вальс.

Д. першы акт п’есы.

|| незак. дайграва́ць, -раю́, -рае́ш, -рае́; -раём, -раяце́, -раю́ць.

|| наз. дайграва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дакрасава́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -су́е; зак.

Скончыць красаваць, адкрасаваць (пра збажыну).

Дакрасавала жыта.

|| незак. дакрасо́ўваць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адмало́ць, -мялю́, -ме́леш, -ме́ле; -мялі́; зак., што і без дап.

1. Папрацаваць пэўны час, мелючы што-н.

А. два дні.

2. Скончыць малоць.

Адмалоў сваё стары млын.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аддаі́ць, -даю́, -до́іш, -до́іць; -до́ены; зак., каго і чаго і без дап.

1. Скончыць даіць.

А. кароў.

2. Выдаіць крыху.

А. малака.

|| незак. аддо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адквітне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв). Скончыць квітнець, цвісці; адцвісці.

Адквітнелі каштаны.

2. перан. Пражыць маладыя гады, страціць свежасць, пастарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

dokończyć

зак. скончыць, дакончыць, завяршыць, закончыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адгамані́ць (скончыць размову) áufhören zu spréchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

race against the clock

сьпяша́цца ско́нчыць у час

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Вы́шыкацца ’патроху высыпацца’ (Касп.); ’зрабіцца пустым’ (Грыг.). Гл. шыкаць. Прыклад з Грыгаровіча «…вышыкалісь ракі…» паказвае, відавочна, і на значэнне ’шаптацца, скончыць шаптацца > задыхнуцца, заснуць (аб раках)’; параўн. рус. перешепта́ться, укр. ви́шептатися ’перастаць шавяліцца, задыхнуцца (аб раках)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)