даня́ньчыць
‘скончыць няньчыць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| даня́ньчу | даня́ньчым | |
| даня́ньчыш | даня́ньчыце | |
| даня́ньчыць | даня́ньчаць | |
| Прошлы час | ||
| даня́ньчыў | даня́ньчылі | |
| даня́ньчыла | ||
| даня́ньчыла | ||
| Загадны лад | ||
| даня́ньчы | даня́ньчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| даня́ньчыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)