падбіра́льнік
‘асоба - той, хто падбірае што-небудзь; прылада’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падбіра́льнік |
падбіра́льнікі |
| Р. |
падбіра́льніка |
падбіра́льнікаў |
| Д. |
падбіра́льніку |
падбіра́льнікам |
| В. |
падбіра́льнік |
падбіра́льнікі |
| Т. |
падбіра́льнікам |
падбіра́льнікамі |
| М. |
падбіра́льніку |
падбіра́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сапу́н
‘той, хто цяжка сапе’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сапу́н |
сапуны́ |
| Р. |
сапуна́ |
сапуно́ў |
| Д. |
сапуну́ |
сапуна́м |
| В. |
сапуна́ |
сапуно́ў |
| Т. |
сапуно́м |
сапуна́мі |
| М. |
сапуне́ |
сапуна́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
страхо́цце
‘той, хто палохае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
страхо́цце |
страхо́цці |
| Р. |
страхо́цця |
страхо́ццяў |
| Д. |
страхо́ццю |
страхо́ццям |
| В. |
страхо́цце |
страхо́ццяў |
| Т. |
страхо́ццем |
страхо́ццямі |
| М. |
страхо́цці |
страхо́ццях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
агіта́тар
‘той, хто вядзе агітацыю’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
агіта́тар |
агіта́тары |
| Р. |
агіта́тара |
агіта́тараў |
| Д. |
агіта́тару |
агіта́тарам |
| В. |
агіта́тара |
агіта́тараў |
| Т. |
агіта́тарам |
агіта́тарамі |
| М. |
агіта́тару |
агіта́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адзіне́ц
‘той, хто адбіўся ад статка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адзіне́ц |
адзінцы́ |
| Р. |
адзінца́ |
адзінцо́ў |
| Д. |
адзінцу́ |
адзінца́м |
| В. |
адзінца́ |
адзінцо́ў |
| Т. |
адзінцо́м |
адзінца́мі |
| М. |
адзінцы́ |
адзінца́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
алма́знік
‘той, хто займаецца разведкай, здабычай і апрацоўкай алмазаў’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
алма́знік |
алма́знікі |
| Р. |
алма́зніка |
алма́знікаў |
| Д. |
алма́зніку |
алма́знікам |
| В. |
алма́зніка |
алма́знікаў |
| Т. |
алма́знікам |
алма́знікамі |
| М. |
алма́зніку |
алма́зніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
самапа́с
‘той, хто выйшаў на ўласны хлеб’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самапа́с |
самапа́сы |
| Р. |
самапа́са |
самапа́саў |
| Д. |
самапа́су |
самапа́сам |
| В. |
самапа́са |
самапа́саў |
| Т. |
самапа́сам |
самапа́самі |
| М. |
самапа́се |
самапа́сах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
страшы́лішча
‘той, хто мае страшны выгляд’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
страшы́лішча |
страшы́лішчы |
| Р. |
страшы́лішча |
страшы́лішч страшы́лішчаў |
| Д. |
страшы́лішчу |
страшы́лішчам |
| В. |
страшы́лішча |
страшы́лішч страшы́лішчаў |
| Т. |
страшы́лішчам |
страшы́лішчамі |
| М. |
страшы́лішчу |
страшы́лішчах |
Крыніцы:
nazounik2008,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цяля́тнік
‘той, хто даглядае цялят’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цяля́тнік |
цяля́тнікі |
| Р. |
цяля́тніка |
цяля́тнікаў |
| Д. |
цяля́тніку |
цяля́тнікам |
| В. |
цяля́тніка |
цяля́тнікаў |
| Т. |
цяля́тнікам |
цяля́тнікамі |
| М. |
цяля́тніку |
цяля́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
брыку́нчык
‘гарэза, свавольнік, непаседа, той, хто брыкаецца, - асоба і жывёла’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
брыку́нчык |
брыку́нчыкі |
| Р. |
брыку́нчыка |
брыку́нчыкаў |
| Д. |
брыку́нчыку |
брыку́нчыкам |
| В. |
брыку́нчыка |
брыку́нчыкаў |
| Т. |
брыку́нчыкам |
брыку́нчыкамі |
| М. |
брыку́нчыку |
брыку́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)