сабра́ць, збяру, збярэш, збярэ; збяром, збераце;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Verbum
анлайнавы слоўнікГАЛО́СНАСЦЬ,
публічнасць, права чалавека выражаць публічна свае погляды і перакананні, свабода вуснага і пісьмовага слова; адкрытасць і даступнасць для насельніцтва інфармацыі аб тым, што адбываецца ў дзяржаве і грамадстве. Патрабаванні да галоснасці, яе межы вызначаюцца адпаведнымі
Канстытуцыя Рэспублікі Беларусь са змяненнямі і дапаўненнямі, прынятымі на рэферэндуме 1996, гарантуе грамадзянам свабоду поглядаў, перакананняў і іх свабоднае выказванне, права на атрыманне, захоўванне і распаўсюджванне поўнай, дакладнай і своечасовай інфармацыі, на свабоду сходаў, мітынгаў, вулічных шэсцяў, дэманстрацый і пікетавання, непасрэдны ўдзел у кіраванні справамі дзяржавы. Законам Рэспублікі Беларусь «Аб друку і іншых сродках масавай інфармацыі» (1995) устаноўлена, што ўшчамленне свабоды масавай інфармацыі ў якой-небудзь форме,
Літ.:
Гласность: Насущные вопр. и необходимые ответы. М., 1989;
50/50: Опыт словаря нового мышления. М., 1989;
Международные документы по правам человека. Франкфурт-на-Майне, 1990;
Конституция Республики Беларусь;
Науч.-правовой коммент.
С.Ф.Дубянецкі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
sink
v., sank or sunk, sunk or sunken, sinking
2.1) тану́ць, тапі́цца
2) зьніжа́цца; асо́ўвацца, апуска́цца
3) зьмянша́цца, слабе́ць
4) запада́ць у па́мяць, до́бра запаміна́цца, засво́йвацца
5) упада́ць
6) угруза́ць, вя́знуць
7) занепада́ць
8) запада́ць, ува́львацца
1) паніжа́ць (узро́вень вады́)
2) затапля́ць
3) зьніжа́ць
4) капа́ць
5) замо́ўчваь, наўмы́сна хава́ць
1) мы́цельнік, умыва́льнік -а
2) сьцёк -у
3)
4) нізі́на
•
- sink or swim
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
spread
1) расьсьціла́ць
2) распасьціра́ць
3) расклада́ць, адклада́ць, расьця́гваць
4) пашыра́ць, шы́рыць (ідэ́і, наві́ны, чу́ткі)
5) ма́заць
6) накрыва́ць
1) ляжа́ць, далёка праця́гвацца або́ расьця́гвацца, раські́нуцца
2) разыхо́дзіцца, пашыра́цца, распаўсю́джвацца
3) кла́сьціся
4) разго́ртвацца; раскрыва́цца
3.1)
а) разма́х -у
б) расьця́жнасьць
2) распаўсю́джваньне, пашырэ́ньне
3) шыр -ы
4) абру́с -а
5) ро́зьніца ў цане́ ку́плі й про́дажу
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
that
той, гэ́ны
1) гэ́та
2) то́е
3) хто, які́
4) у які́м, калі́
1) што
2) каб
3) калі́ б (як вы́каз жада́ньня)
гэ́так, гэ́тулькі, да таго́
•
- that’s it
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
a
1) неазнача́льны арты́кль (не пераклада́ецца). “a” ста́віцца пе́рад зы́чнымі, апрача́ нямо́га “h”, пе́рад “eu” ды “u”:
2) (ча́ста пе́рад со́бскімі імёнамі) такі́, гэ́ткі як
3) адзі́н
4) не́калькі
5) “a” звыча́йна ўжыва́ецца пасьля́
6) у некато́рых зваро́тах
7) не́хта
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
глыбо́кі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае вялікую глыбіню (у 1 знач.).
2. Які знаходзіцца далёка ад паверхні ці пранікае на значную глыбіню (у 2 знач.).
3. Аддалены ад граніц чаго‑н. або размешчаны ўсярэдзіне чаго‑н.
4. Змястоўны, важны, грунтоўны.
5. Які дасягнуў высокай ступені; поўны, моцны (пра пачуцці, стан і пад.).
6. Нізкі, шчыры (пра паклон).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мой, майго́,
1. Які мае адносіны да мяне, належыць мне.
2. Які належыць мне па сваяцкіх, сяброўскіх і пад. адносінах.
3. Уласцівы мне; такі, як у мяне.
4. Той, пра каго ідзе размова (з пункту погляду аўтара).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паглядзе́ць, ‑гляджу, ‑глядзіш, ‑глядзіць; ‑глядзім, ‑гледзіце;
1. Накіраваць позірк на каго‑, што‑н., каб убачыць, разгледзець.
2. Панаглядаць за кім‑, чым‑н.; зрабіць прадметам сваёй увагі.
3.
4.
5. Аднесціся пэўным чынам да каго‑, чаго‑н.; даць ацэнку каму‑, чаму‑н.
6. Звярнуць увагу на каго‑, што‑н.
7.
8. Глядзець некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падхапі́ць, ‑хаплю, ‑хопіш, ‑хопіць;
1. Схапіўшы або абхапіўшы рукамі, падняць, падтрымаць.
2. Схапіць у момант палёту, падзення; злавіць.
3. Рэзкім, паспешлівым рухам узяць, прыхапіць мімаходам з сабой.
4.
5. Прадоўжыць, падтрымаць пачатае другім.
6. Пачаць падпяваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)