паразітано́сьбіт

‘жывая істота’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паразітано́сьбіт паразітано́сьбіты
Р. паразітано́сьбіта паразітано́сьбітаў
Д. паразітано́сьбіту паразітано́сьбітам
В. паразітано́сьбіта паразітано́сьбітаў
Т. паразітано́сьбітам паразітано́сьбітамі
М. паразітано́сьбіце паразітано́сьбітах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сальманелано́сьбіт

‘жывая істота’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сальманелано́сьбіт сальманелано́сьбіты
Р. сальманелано́сьбіта сальманелано́сьбітаў
Д. сальманелано́сьбіту сальманелано́сьбітам
В. сальманелано́сьбіта сальманелано́сьбітаў
Т. сальманелано́сьбітам сальманелано́сьбітамі
М. сальманелано́сьбіце сальманелано́сьбітах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лясу́н, лесуна́, мн. лесуны́, лесуно́ў, м.

У славянскай міфалогіі: лясны дух, чалавекападобная казачная істота, якая жыве ў лесе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаўтаро́цік

‘асоба; жывая істота’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жаўтаро́цік жаўтаро́цікі
Р. жаўтаро́ціка жаўтаро́цікаў
Д. жаўтаро́ціку жаўтаро́цікам
В. жаўтаро́ціка жаўтаро́цікаў
Т. жаўтаро́цікам жаўтаро́цікамі
М. жаўтаро́ціку жаўтаро́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жаўтаро́цік

‘асоба; жывая істота’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жаўтаро́цік жаўтаро́цікі
Р. жаўтаро́ціка жаўтаро́цікаў
Д. жаўтаро́ціку жаўтаро́цікам
В. жаўтаро́ціка жаўтаро́цікаў
Т. жаўтаро́цікам жаўтаро́цікамі
М. жаўтаро́ціку жаўтаро́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шмакадзя́ўка

‘жывая істота’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шмакадзя́ўка шмакадзя́ўкі
Р. шмакадзя́ўкі шмакадзя́вак
Д. шмакадзя́ўцы шмакадзя́ўкам
В. шмакадзя́ўку шмакадзя́вак
Т. шмакадзя́ўкай
шмакадзя́ўкаю		 шмакадзя́ўкамі
М. шмакадзя́ўцы шмакадзя́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

русалка,

міфічная істота.

т. 13, с. 455

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ве́снік

‘істота’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́снік ве́снікі
Р. ве́сніка ве́снікаў
Д. ве́сніку ве́снікам
В. ве́сніка ве́снікаў
Т. ве́снікам ве́снікамі
М. ве́сніку ве́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

веліза́рына

‘асоба і жывая істота’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. веліза́рына веліза́рыны
Р. веліза́рыны веліза́рын
Д. веліза́рыне веліза́рынам
В. веліза́рыну веліза́рын
Т. веліза́рынай
веліза́рынаю		 веліза́рынамі
М. веліза́рыне веліза́рынах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

веліза́рына

‘асоба і жывая істота’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. веліза́рына веліза́рыны
Р. веліза́рыны веліза́рын
Д. веліза́рыне веліза́рынам
В. веліза́рыну веліза́рын
Т. веліза́рынай
веліза́рынаю		 веліза́рынамі
М. веліза́рыне веліза́рынах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)