ве́снік
‘істота’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ве́снік | ве́снікі | |
| ве́сніка | ве́снікаў | |
| ве́сніку | ве́снікам | |
| ве́сніка | ве́снікаў | |
| ве́снікам | ве́снікамі | |
| ве́сніку | ве́сніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)