шмакадзя́ўка

‘жывая істота’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шмакадзя́ўка шмакадзя́ўкі
Р. шмакадзя́ўкі шмакадзя́вак
Д. шмакадзя́ўцы шмакадзя́ўкам
В. шмакадзя́ўку шмакадзя́вак
Т. шмакадзя́ўкай
шмакадзя́ўкаю		 шмакадзя́ўкамі
М. шмакадзя́ўцы шмакадзя́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)