веліза́рына
‘асоба і жывая істота’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| веліза́рына | веліза́рыны | |
| веліза́рыны | веліза́рын | |
| веліза́рыне | веліза́рынам | |
| веліза́рыну | веліза́рын | |
| веліза́рынай веліза́рынаю |
веліза́рынамі | |
| веліза́рыне | веліза́рынах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)