Бале́ць. Рус. боле́ть, укр. болі́ти, польск. boleć, чэш. boleti, серб.-харв. бо̀љети і г. д. Прасл. bolěti, bolějǫ ’хварэць, балець’. Словы без пэўнай этымалогіі. Знаходзяць роднаснасць з ст.-в.-ням. balo ’зло’, ст.-ісл. bǫl, ст.-англ. bealu, гоц. balwjan ’мучыць’. Фасмер, 1, 191; Файст., 79. Агляд іншых версій гл. Фасмер, 1, 191; Слаўскі, 1, 40.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кавэ́нчыцца ’мучыцца перад смерцю’ (Гарэц.), кавэнчыць ’выпрошваць плачучы’ (Др.-Падб.), кавэнчыцца ’пакутаваць (ад фізічнага болю)’ (Жд. 2), кавэнчыцца ’хварэе’ («калі дзіця плачэ і паводзіць сябе неспакойна») (полац., Нар. лекс.), ’мучыцца, пакутаваць (ад раны, ад болю)’ (віц., стаўбц., Нар. сл.), кавэнчыць ’мучыць’ (Нас.), ’вельмі мучыцца’ (стол., Нар. лекс.), кавэнчыцца ’цацкацца, насіцца’ (Юрч.). Адносна этымалогіі гл. кавенчыцца (адаптаваная фанетычная форма).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тарапачэ́ ’здані, мітусня (у вачах)’ (стаўб., Жыв. сл.), тарпачэ́ ’тс’ (карэліц., З нар. сл.), тарапачэ́ стано́вяцца ’пра стан чалавека, гатовага кінуцца ў бойку’ (стаўбц., Бел. дыял.); сюды ж, відаць, тарапа́ны, гл. Параўн. польск. дыял. tarapacz ’трашчотка’. Магчыма, звязана з прасл. *torpiti ’мучыць; палохаць’, якое роднаснае да *t​ьr̥pěti ’цярпець’ (рэканструкцыя — ЕСУМ, 5, 557). Параўн. тарапі́цца 2, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

anguish

[ˈæŋgwiʃ]

1.

n.

му́ка, паку́та f., боль -ю m.

anguish of body and mind — фізы́чныя й мара́льныя паку́ты

2.

v.t.

му́чыць, спрычыня́ць паку́ты

3.

v.i.

паку́таваць, цярпе́ць; му́чыцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

badger

[ˈbædʒər]

1.

n.

1) барсу́к -а́ m.

2) барсуко́вае фу́тра

3) мяккі́ пэ́ндзаль з барсуко́вае шэ́рсьці

2.

v.t.

1) дражні́ць, дакуча́ць, назаля́ць

2) му́чыць, заму́чваць (пыта́ньнямі ці про́сьбамі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

изла́мывать несов.

1. лама́ць, зло́мліваць;

2. перен., разг. (портить) псава́ць; (калечить) кале́чыць; (уродовать) няве́чыць;

3. (изнурять, измучивать — о болезни, тяжёлой дороге и т. п.) разг. му́чыць, зму́чваць, знясі́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Fólter

f -, -n катава́нне; перан. паку́та

es ist éine wáhre ~! — гэ́та про́ста паку́та [му́ка]!

j-n auf die ~ spánnen — катава́ць, му́чыць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

trapić

trapi|ć

незак. турбаваць, мучыць, непакоіць;

~ła go bezsenność — яго мучыла бяссоніца;

~ły ją wyrzuty sumienia — яе мучыла сумленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

harry

[ˈhæri]

1.

v.t.

1) напада́ць і рабава́ць, пусто́шыць

2) непако́ць, хвалява́ць; турбава́ць, му́чыць

2.

n.

1) рабу́нак -ку m., рабава́ньне n.

2) турбо́та f., хвалява́ньне n., непако́й -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

torment

1. [tɔrˈment]

v.t.

1) му́чыць

2) мо́цна непако́іць, назаля́ць, дакуча́ць

He torments everyone with silly questions — Ён назаля́е ко́жнаму дурны́мі пыта́ньнямі

2. [ˈtɔrmənt]

n.

1) му́ка f.

2) прычы́на згрызо́таў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)