му́чыць разм quälen vt, péinigen vt, drangsalíeren vt; plágen vt; mártern vt, fóltern vt (катаваць);

◊ бяда́ хоць му́чыць, ды жыць ву́чыць Únglück zehrt, Únglück lehrt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тыра́ніць tyrannisíeren vt; quälen vt (мучыць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

péinigen

vt му́чыць, катава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fóltern

vt катава́ць, му́чыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

drangsalíeren

vt прыгнята́ць, крыўдзіць, му́чыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stríezen

vt дыял. му́чыць, цві́чыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tantalize

[tæntəlaɪz]

v.t.

му́чыць, дражні́ць; спакуша́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tríezen

vt разм. дражні́ць, му́чыць, надаку́чваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыгнята́ць

1. unterdrücken vt, unterjóchen vt;

2. перан (мучыць) bedrücken vt, níederdrücken аддз vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ábquälen

1.

vt му́чыць

2.

(sich) зму́чыцца; паку́таваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)