Verbum

хара́ктар м.

1. Charákter [kɑ-] m -s, -tére; Wésen n -s (нораў);

дрэ́нны хара́ктар ein schléchter Charákter;

ця́жкі хара́ктар schwíeriger Charákter;

мець цвёрды хара́ктар charákterfest sein;

чалаве́к з хара́ктарам ein Mensch von [mit] Charákter; ein charáktervoller Mensch;

2. (якасць) Éigenart f -, -en, Charákter [kɑ-] m -s, -tére; Bescháffenheit f - (структура, стан);

хара́ктар мясцо́васці die Éigenart [der Charákter] des Geländes;

◊

вы́трымаць хара́ктар Charákter(festigkeit) zéigen;

гэ́та не ў яго́ хара́ктары das liegt nicht in séinem Charákter

ві́цца

1. (пра валасы) sich lócken, sich kräuseln; sich wéllen;

2. (вакол чаго-н.) sich schlíngen*, sich wínden*; sich ránken (пра расліны);

3. (падымацца віхрам) áufwirbeln vi (s);

пыл віе́цца der Staub wird áufgewirbelt;

4. (кружыцца) kréisen vi;

пту́шкі ўю́цца [вію́цца] над ле́сам die Vögel kréisen über dem Wald;

5. (мець звілісты напрамак) sich schlängeln;

руча́й уе́цца [віе́цца] der Bach schlängelt sich;

6. (развявацца) wéhen vi, fláttern vi (пра сцяг і г. д.)

прымяне́нне н. кніжн. Ánwendung f -, Verwéndung f -, Éinsatz m -es; Gebráuch m -(e)s (ужыванне);

мець прымяне́нне ángewandt wér den, Verwéndung fínden*;

знайсці́ прымяне́нне сваі́м сі́лам ein geéignetes Betätigungsfeld fínden*;

прымяне́нне тэо́рыі на пра́ктыцы die Án wendung der Theoríe in der Práxis;

практы́чнае прымяне́нне Nútzanwendung f;

прымяне́нне ўзбро́енай сі́лы der Éinsatz bewáffneter Macht;

прымяне́нне а́тамнай збро́і Atómwaffeneinsatz m, Kérnwaffeneinsatz m;

сфе́ра прымяне́ння Ánwendungsbereich m, n -(e)s, -e