Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

надко́лванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надколваць.

надко́лвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да надкалоцца.

2. Зал. да надколваць — надкалоць.

надко́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надкалоць.

надко́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надкапаць.

надко́сніца, ‑ы, ж.

Злучальная тканка, якая пакрывае знадворную паверхню касцей у чалавека і пазваночных жывёл.

надко́снічны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да надкосніцы.

надко́сны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над косцю.

надко́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да надкоўваць.

надко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надкаваць.

надко́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надкасіць.