разгрыза́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да разгрызціся.
2. Зал. да разгрызаць.
разгрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да разгрызці.
разгры́зены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад разгрызці.
разгры́зці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; ‑зём, ‑зяце; пр. разгрыз, ‑ла; зак., што.
Раскусіць, раздрабіць зубамі што‑н. цвёрдае, моцнае. Разгрызці арэх. □ На другі ж дзень, калі ўжо не было чаго есці, .. [ваўкі] з’елі скуру і разгрызлі буйныя косці. В. Вольскі.
разгрымірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.
Зняць грым з свайго твару. Разгрыміравацца пасля спектакля.
разгрымірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.
Зняць грым з каго‑, чаго‑н. Разгрыміраваць акцёра. Разгрыміраваць твар.
разгрыміро́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да разгрыміравацца.
2. Зал. да разгрыміроўваць.
разгрыміро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да разгрыміраваць.
разгрэ́бены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад разгрэбці.
разгрэ́бці, ‑грабу, ‑грабеш, ‑грабе; ‑грабём, ‑грабяце; пр. разгроб, ‑грэбла і ‑грабла, ‑грэбла і ‑грабло; зак., што.
Адгрэбці ў розныя бакі, раскідаць што‑н. сыпкае, рыхлае. Дзеці разграблі салому і трэскі, нарысавалі кіёчкам «класы». Брыль. Гэта было зімою, сястра Настася разгрэбла снег і дастала барвенак. Хведаровіч. // Расчысціць ад чаго‑н. сыпкага, рыхлага і пад. Разгрэбці дарогу. □ Мірон разгроб пару шырэй, глыбей, так, каб агонь быў пад верхнім пластом зямлі. Маўр.