Verbum

разгрузны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Прызначаны для разгрузкі. Разгрузное судна.

разгру́зчык, ‑а, м.

1. Рабочы, які працуе на разгрузцы.

2. Прыстасаванне для разгрузкі чаго‑н. Механічны разгрузчык.

разгру́зчыца, ‑ы, ж.

Жан. да разгрузчык (у 1 знач.).

разгру́кацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць моцна і доўга грукаць.

разгрупава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад разгрупаваць.

разгрупава́цца, ‑пуецца; зак.

Разбіцца на групы, размясціцца групамі. Было прынята рашэнне: атрадам разгрупавацца на шырокім фронце і падарваць калі не кожны пралёт дваццаціпяцікіламетровага ўчастка, дык ва ўсякім разе знявечыць чыгунку так, каб фашысты не маглі на скорую руку аднавіць яе. Сабаленка.

разгрупава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; зак., каго-што.

Разбіць на групы, размясціць групамі.

разгрупо́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разгрупавацца.

2. Зал. да разгрупоўваць.

разгрупо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разгрупаваць.

разгрыза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгрызаць — разгрызці.