маралаво́д, ‑а,
Той, хто займаецца маралагадоўляй.
маралаво́д, ‑а,
Той, хто займаецца маралагадоўляй.
мара́лавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да марала.
маралагадо́ўля, ‑і,
Развядзенне маралаў з прамысловымі мэтамі.
маралагадо́ўчы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да маралагадоўлі.
маралізава́нне, ‑я,
маралізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе;
Прапаведваць строгую мараль; навучаць, чытаць натацыі.
мараліза́тарства, ‑а,
Пропаведзь маралі, схільнасць да маралізавання.
мараліза́цыя, ‑і,
маралі́зм, ‑у,
Схільнасць да маралізавання; маралізаванне.
маралі́ст, ‑а,
Той, хто маралізуе.