Verbum

шматразцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае некалькі ці многа разцоў, рэжучых інструментаў (пра станкі, машыны, прыстасаванні). Шматразцовы фрэзерны станок.

шматсаста́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з многіх частак, які вылучаецца складаным саставам, складанай канструкцыяй. Шматсастаўны раствор. Шматсастаўная машына.

шматсеры́йны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з некалькіх або шматлікіх серый. Шматсерыйны тэлефільм.

шматсі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікую магутнасць (пра рухавікі, механізмы, маторы); мнагасільны. Шматсільны матор. / у вобразным ужыв. Яна [вясна] вядзе з вясёлыя ракатаннем На ладныя калгасныя двары Ва ўласнасць рук гаспадароў старанных Рабочых рук шматсільныя дары. Звонак.

шматскладо́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць шматскладовага; наяўнасць некалькіх складоў (у слове, вершаваным памеры).

шматскладо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які ў сваёй будове мае некалькі складоў (пра слова, вершаваны памер). Шматскладовае слова.

шматслаёвасць, ‑і, ж.

Уласцівасць шматслаёвага.

шматслаёвы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з некалькіх ці з многіх слаёў. Шматслаёвая фанера. Шматслаёвая воблачнасць.

шматсло́ўе, ‑я, н.

Празмерная колькасць слоў (у размове, на пісьме і пад.). І сакратаром Пётр Блахін быў сапраўдным. Ён не любіў сядзець у кабінеце, не любіў доўгіх сходаў, шматслоўя. Мыслівец.

шматсло́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць шматслоўнага.