Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

асу́шак, ‑шка, м.

Край булкі свежага хлеба; сухі кавалак хлеба. [Якаў] адламаў кавалачак асушка, к роту паднёс. Лобан.

асуша́льнік, ‑а, м.

Спец. Асушальны роў.

асуша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да асушэння. Асушальныя работы. // Які прызначаны, служыць для асушэння. Асушальны канал.

асу́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асушыць.

асуша́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да асушаць.

асуша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да асушыць.

асу́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асушваць — асушыць.

асу́швацца, ‑аецца; незак.

Зал. да асушваць.

асу́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да асушыць.

асу́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

Тое, што і асушэнне. Пачаліся вялікія работы па асушцы спрадвечных беларускіх балот. Паслядовіч.