Verbum

фотарэпраду́кцыя, ‑і, ж.

Узноўлены фатаграфічным спосабам відарыс плоскаснага арыгінала: малюнка, чарцяжа і пад.

фотасі́нтэз, ‑у, м.

Працэс утварэння зялёнымі раслінамі арганічнага рэчыва з вуглякіслага газу і вады пры дапамозе светлавой энергіі, якая паглынаецца хларафілам.

[Ад грэч. phos, phōtós — святло і synthesis — спалучэнне.]

фотасінтэты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фотасінтэзу, звязаны з ім. Фотасінтэтычны апарат расліны.

фотаскульпту́ра, ‑ы, ж.

Скульптура, выкананая паводле фатаграфічных здымкаў, якія паказваюць прадмет з розных бакоў.

фотаста́т, ‑а, М ‑стане, м.

Спец. Аўтаматычны апарат для капіравання дакументаў, малюнкаў, чарцяжоў, тэкстаў і пад. фатаграфічным спосабам.

[Ад грэч. phos, phōtós — святло і statos — нерухомы.]

фотасфе́ра, ‑ы, ж.

У астраноміі — ніжні слой сонечнай атмасферы, які ўтварае бачную паверхню Сонца.

[Ад грэч. phos, phōtós — святло і sphaira — шар.]

фотата́ксіс, ‑у, м.

Спец. Рухальная рэакцыя раслінных і прасцейшых жывёльных арганізмаў у адказ на дзеянне святла.

[Ад грэч. phos, phōtós — святло і táxis — размяшчэнне.]

фотатапагра́фія, ‑і, ж.

Спосаб стварэння тапаграфічных карт на аснове апрацоўкі фотаздымкаў мясцовасці.

фотато́к, ‑у, м.

Электрычны ток, які ўзнікае ў фотаэлеменце пры ўздзеянні святла.

фотатрапі́зм, ‑у, м.

Змена напрамку росту органаў раслін у адносінах да святла, якое падае з аднаго боку.

[Ад грэч. phos, phōtós — святло і trópos — паварот.]