жа́ласлівы, ‑ая, ‑ае.
1. Схільны да жаласці, спачування; спагадлівы, чуллівы.
2. Які выклікае жаласць, спачуванне; няшчасны.
жа́ласлівы, ‑ая, ‑ае.
1. Схільны да жаласці, спачування; спагадлівы, чуллівы.
2. Які выклікае жаласць, спачуванне; няшчасны.
жа́ласнасць, ‑і,
Уласцівасць жаласнага.
жа́ласнік, ‑а,
Той, хто праяўляе жаласць да каго‑, чаго‑н.
жа́ласніца, ‑ы,
жа́ласны, ‑ая, ‑ае.
1. Які выклікае жаласць, спачуванне; жаласлівы.
2. Схільны да спачування; спагадлівы, чуллівы.
жа́ласць, ‑і,
Пачуццё спагады, спачування каму‑, чаму‑н.
жале́за, ‑а,
1. Хімічны элемент, цяжкі коўкі метал серабрыстага колеру, які ў спалучэнні з вугляродам утварае чыгун і сталь.
2. Звычайная (бытавая) назва малавугляродзістых сталей.
3. Жалезістыя рэчывы як лячэбны сродак.
жалеза...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «жалеза», напрыклад:
жалезаапрацо́ўчы, ‑ая, ‑ае.
Які апрацоўвае жалеза.
жалезабето́н, ‑у,
Будаўнічы матэрыял, спалучэнне бетону з жалезнай арматурай.