Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

разво́з, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. развозіць — развезці (у 1 знач.).

разво́зіцца, ‑зіцца; незак.

Зал. да развозіць.

разво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць.

Незак. да развезці.

разво́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. развозіць — развезці (у 1 знач.).

разво́зчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца развозам чаго‑н. Насільшчыкі і развозчыкі мэблі пры магазіне мала калі бачылі ў сваёй практыцы такую жанчыну, якая б так спрытна таргавалася і дамагалася свайго без доўгай гаворкі. Чорны.

разво́зчыца, ‑ы, ж.

Жан. да развозчык.

разво́й, ‑ю, м. (рэдка).

Ход, разгортванне, развіццё чаго‑н. Але вайна яшчэ ў пачатку, Ідзе пакуль што сіл развой. Колас. А далей развой быў шпаркі: Не здзівіла навіна, Калі Дзіма ад цыгаркі Дасмактаўся да віна. Гілевіч.

разво́йкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць выказваць жаль, крыўду, боль, паўтараючы часта «вой-вой».

разво́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разворваць — разараць ​1.

разво́рвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да разворваць.