разве́яць, ‑вею, ‑вееш, ‑вее; зак., што.
Разнесці ў розныя бакі (ветрам); пусціць па ветры. Ветрык развеяў туман, перастала імжыць. П. Ткачоў. Каля плёсу віхор падхапіў шматкі сухога сена, падняў іх угару і развеяў. Федасеенка. // перан. Рассеяць, знішчыць, разагнаць. Развеяць трывогу. □ Пачуўся ўсплёск, успыхнула злосць у душы рыбака, а злосць гэтую развеяў звонкі дзявочы смех. Брыль. Каб як-небудзь развеяць сумны настрой, Максім спытаў у Сяргея: — Як табе тут жывецца ў горадзе? Машара. Нясмелы агеньчык развеяў паўзмрок, і хата зноў стала пустой і ціхай. Шашкоў.
развёрстванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. развёрстваць — развярстаць і развёрствацца — развярстацца.
развёрствацца, ‑аецца; незак.
Зал. да развёрстваць.
развёрстваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да развярстаць.
развёрстка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.
Планавае размеркаванне каго‑, чаго‑н. Развёрстка маладых спецыялістаў.
развіва́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. развіваць — развіць і развівацца — развіцца.
развіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да развіцца.
2. Адбывацца, працякаць. Сусветны камуністычны рух нашай эпохі паспяхова развіваецца, пераадольваючы цяжкасці і перашкоды на сваім шляху. «Полымя».
развіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да развіць.
развідне́цца, ‑еецца; безас. зак.
Тое, што і развіднець. Нарэшце ранічкаю, калі не зусім яшчэ развіднелася, Саўка асмеліўся зайсці ў Цімохаў двор. Колас.
развідне́ць, ‑ее; безас. зак.
Пра наступленне віднаты, дзённага святла. Як толькі развіднела, я быў на нагах. Сачанка. На ўсходзе крыху развіднела. Зоркі на небе зніклі. В. Вольскі.