Verbum

нага́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нагадзіць.

нагаджа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да нагадзіцца.

нагадзі́цца, ‑гаджуся, ‑годзішся, ‑годзіцца; зак.

Разм. Трапіцца, выпадкова сустрэцца. Зноў пайшла [Юля] па лесе, цяпер яшчэ больш чуйна прыслухоўваючыся да цішыні. Падумала — калі нагодзяцца паліцаі, будзе ўцякаць. У лесе не зловяць... Сачанка. // Нечакана з’явіцца перад кім‑, чым‑н. Вось ён, Алесь, зноў насваволіў.. А маці нагадзілася з поля і сваёю суровай, моцнай рукой адлупцавала яго як след. Брыль.

нага́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць.

Зак. да гадзіць (у 1, 3 знач.).

нагадо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нагадаваць.

нага́ец,

гл. нагайцы.

нагайда́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Уволю нагушкацца на арэлях.

нага́йка ​¹,

гл. нагайцы.

нага́йка ​², ‑і, ДМ ‑цы; Р мн. ‑гаек; ж.

Кароткі раменны плецены бізун. У запыленым паветры апісвалі кругі казацкія нагайкі. Гартны.

нагайса́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Тое, што і нагойсацца.

нага́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нагайцаў. Нагайская арба. Нагайская мова.